Το άλογό μου με κάλυψε με πράσινη γλίτσα σήμερα το πρωί. Αφού το είδα να προσπαθεί να καταναλώσει το πρωινό του με ταχύτητα μεγαλύτερη από την ταχύτητα του φωτός, κατέληξα να στέκομαι κάτω από το υπερυψωμένο κεφάλι του αλόγου μου, προσπαθώντας να βάλω μια μάνικα στο στόμα του, ώστε να μπορέσω να ξεπλύνω το ενοχλητικό μπλοκάρισμα της τροφής.

Ήταν μια από εκείνες τις στιγμές που με έκαναν να αναρωτιέμαι: "Μπορούν τα άλογα να κάνουν εμετό;" Ήμουν αρκετά σίγουρος ότι δεν μπορούσαν, αλλά, αν μπορούσαν, αυτή θα ήταν μια πρώτης τάξεως στιγμή για να κάνουν ακριβώς αυτό - απλά όχι πάνω μου!

Παρόλο που το άλογό μου κατάφερε να εκτοξεύσει μια μεγάλη ποσότητα πράσινης γλίτσας από το στόμα του, δεν έκανε εμετό. Ήταν ένας συνδυασμός από ό,τι μπλόκαρε τον πεπτικό του σωλήνα, σε συνδυασμό με τον μεγάλο όγκο νερού που του έριξα στο λαιμό.

Η αδυναμία του αλόγου να κάνει εμετό καθιστά την αντιμετώπιση του πνιγμού πολύ πιο δύσκολη στους ιππικούς συντρόφους μας από ό,τι σε εμάς ή σε άλλα ζώα, όπως για παράδειγμα τα σκυλιά.

Όπως και εμείς, οι σκύλοι κάνουν εμετό ως αμυντικό μηχανισμό. Η ενέργεια αυτή απομακρύνει τοξικές ουσίες και άλλα περιεχόμενα του στομάχου που προκαλούν δυσφορία.

Η ικανότητα εμετού μπορεί να είναι η διαφορά μεταξύ ζωής και θανάτου, οπότε γιατί το άλογο ανέπτυξε αυτή τη δυνητικά απειλητική για τη ζωή του ανικανότητα;

Ως αρπακτικό ζώο, το άλογο βασίζεται στο ένστικτο της φυγής για να παραμείνει ζωντανό.

Ακόμα και αν έχουν ένα στομάχι γεμάτο φρέσκο, πράσινο χορτάρι, τα άλογα μπορούν να τρέξουν στο υπερπέραν και να μην βιώσουν καμία από τις ενοχλήσεις που θα μπορούσαμε να βιώσουμε εμείς αν ξαφνικά το σκάγαμε στα μισά του κυριακάτικου γεύματος.

Για να καταλάβουμε γιατί τα άλογα δεν μπορούν να κάνουν εμετό, πρέπει πρώτα να κατανοήσουμε τα πολύπλοκα φυσιολογικά γεγονότα που συνθέτουν τη διαδικασία του εμετού.

Πριν κάνουμε εμετό, οι φωνητικές μας χορδές κλείνουν και η μαλακή υπερώα στον οισοφάγο μας κινείται για να κλείσει τους αεραγωγούς μας. Το διάφραγμα συστέλλεται στη συνέχεια, ανακουφίζοντας μέρος της πίεσης στον κατώτερο οισοφαγικό σφιγκτήρα (LES).

Όταν οι μύες στα τοιχώματα του στομάχου συστέλλονται στη συνέχεια, ασκούν πίεση στο στομάχι, ενθαρρύνοντας την εμφάνιση εμετού.

Πώς η ανατομία του αλόγου κάνει τον εμετό αδύνατο

Τόσο οι άνθρωποι όσο και τα άλογα έχουν έναν οισοφαγικό σφιγκτήρα που λειτουργεί ως ένα είδος μονόδρομης βαλβίδας, επιτρέποντας την είσοδο της τροφής στο στομάχι μας αλλά εμποδίζοντας την επιστροφή της.

Η διαφορά είναι ότι αν συσσωρευτεί πίεση στο έντερό μας, ο κατώτερος οισοφαγικός σφιγκτήρας θα ανοίξει, επιτρέποντας στο περιεχόμενο του στομάχου να περάσει από τον οισοφάγο και να βγει από το στόμα μας.

Στα άλογα, το LES είναι πολύ ισχυρότερο από ό,τι στους ανθρώπους, καθιστώντας πρακτικά αδύνατο για ένα άλογο να κάνει εμετό, ανεξάρτητα από το πόση πίεση συσσωρεύεται στο στομάχι του.

Ενώ οι δικοί μας κοιλιακοί μύες είναι τοποθετημένοι έτσι ώστε να μπορούν να συσπώνται όταν κάνουμε εμετό, οι μύες των αλόγων βρίσκονται στον κλωβό των πλευρών τους, γεγονός που καθιστά σχεδόν αδύνατο να "βοηθήσουν τη διαδικασία του εμετού".

Τα άλογα έχουν επίσης αδύναμο αντανακλαστικό εμετού, πιθανώς επειδή η ανατομία τους καθιστά τον εμετό τόσο αδύνατο.

Οι κίνδυνοι του να μην μπορείς να κάνεις εμετό και πώς να τους αποτρέψεις

Ο εμετός είναι ο φυσικός αμυντικός μας μηχανισμός ενάντια στις τοξικές τροφές και σε οτιδήποτε άλλο μπορεί να φάμε που προκαλεί δυσφορία στο γαστρεντερικό σύστημα.

Χωρίς αυτόν τον φυσικό αμυντικό μηχανισμό, τα άλογα είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν άλλα προβλήματα, όπως κολικούς, διάρροια και, όπως αναφέραμε προηγουμένως, πνιγμό.

Η μόνη περίπτωση που ένα άλογο είναι πιθανό να κάνει εμετό είναι όταν η περίσσεια τροφής ή αερίων προκαλεί υπερβολική πίεση στο στομάχι, προκαλώντας ρήξη των τοιχωμάτων του στομάχου και οδηγώντας σε θανατηφόρα μόλυνση.

Οι ιδιοκτήτες αλόγων πρέπει να κατανοήσουν αυτά τα προβλήματα, ώστε να μπορούν να βρουν αποτελεσματικούς τρόπους για να τα αποφύγουν.

Ο πνιγμός, για παράδειγμα, προκαλείται συχνά από τα άλογα που τρώνε πολύ γρήγορα και μπορεί, σε πολλές περιπτώσεις, να λυθεί με την απλή προσθήκη άφθονου φρέσκου νερού σε οποιαδήποτε συμπυκνωμένη τροφή πριν την προσφέρετε στο άλογό σας.

Μπορείτε επίσης να βοηθήσετε στην πρόληψη του πνιγμού, εξασφαλίζοντας ότι το άλογό σας έχει πρόσβαση σε καθαρό πόσιμο νερό, ταΐζοντας σανό σε αργό τροφοδότη και προσθέτοντας λείες πέτρες στην τροφή, ώστε να πρέπει να τρώτε πιο αργά .

Εάν το άλογό σας αρχίσει να πνίγεται, μπορείτε να δοκιμάσετε ψηλάφηση του οισοφάγου για να βοηθήσει στη διάσπαση του μπλοκαρίσματος ή ρίχνει ζεστό νερό στο στόμα ή τη μύτη του αλόγου.

Ποτέ μη χρησιμοποιείτε ορυκτέλαιο για το σκοπό αυτό, ούτε για να προσπαθήσετε να ανακουφίσετε τα συμπτώματα των κολικών, καθώς "μπορεί να εισπνευστεί στους πνεύμονες προκαλώντας θανατηφόρα πνευμονία".

Τα συμπληρώματα μεταλλικών στοιχείων και τα προβιοτικά μπορούν επίσης να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση τυχόν πεπτικών προβλημάτων που προκύπτουν από μια ανισορροπία θρεπτικών συστατικών. Αυτά μπορούν να βοηθήσουν στην ηρεμία ενός θερμού αλόγου, να μειώσουν τη συχνότητα των γαστρικών ελκών και να αποτρέψουν σημάδια κολικών.

Ακόμα και η αλλαγή της ρουτίνας σίτισης μπορεί να ενισχύσει το πεπτικό σύστημα του αλόγου σας.

Τα άλογα τρέφονται με σταγονίδια και το πεπτικό τους σύστημα έχει εξελιχθεί για να το υποστηρίζει αυτό. Είναι σχεδιασμένα να επεξεργάζονται σταθερές ποσότητες τροφής για μεγάλα χρονικά διαστήματα και όχι μεγάλες ποσότητες σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Η κατανάλωση ενός κουβά γεμάτου γλυκές ζωοτροφές, για παράδειγμα, θα μπορούσε να ασκήσει αρνητική πίεση στο γαστρεντερικό σωλήνα, προκαλώντας ενδεχομένως δυσφορία και μυϊκές συσπάσεις.

Ο ευσυνείδητος ιδιοκτήτης αλόγου πρέπει επίσης να ενθαρρύνει τις φυσιολογικές συμπεριφορές.

Τα άλογα είναι πτητικά ζώα και χρειάζονται τακτική άσκηση για να διατηρήσουν τη βέλτιστη υγεία τους και να αποτρέψουν τη συσσώρευση αερίων. Για ένα σταβλισμένο άλογο, αυτό σημαίνει τουλάχιστον 20 λεπτά άσκησης την ημέρα .

Η αντιμετώπιση προβλημάτων όπως ο πνιγμός και ο κολικός μπορεί να είναι αγχωτική, δαπανηρή και συνήθως απαιτεί κάποιο επίπεδο κτηνιατρικής φροντίδας.

Εάν αναλάβετε άμεση δράση για να θεραπεύσετε ένα άλογο με κολικούς ή πνιγμό, μπορείτε να το βοηθήσετε να μην εξελιχθεί σε πιο επείγον ζήτημα.

Εάν το άλογό σας παρουσιάζει σημάδια κολικού, για παράδειγμα, πρέπει να καλέσετε αμέσως κτηνίατρο και στη συνέχεια να επικεντρωθείτε στο να κρατήσετε το άλογο σε κίνηση.

Το περπάτημα διεγείρει την κινητικότητα του εντέρου και βοηθά στην αποφυγή τραυματισμού του αλόγου σας από το να κυλιστεί.

Η πρόσβαση σε καθαρό νερό είναι επίσης ζωτικής σημασίας, όπως και ο έλεγχος της θερμοκρασίας και του καρδιακού ρυθμού τους.

Μάθετε όλα όσα πρέπει να ξέρετε για τους κολικούς σε αυτό το σεμινάριο:

Συμπέρασμα

Τα άλογα μπορεί να είναι σε θέση να σας καλύψουν με πράσινη γλίτσα κατά τη διάρκεια μιας κρίσης πνιγμού, αλλά δεν μπορούν να κάνουν εμετό. Δεν είναι τα μόνα - αρκετά είδη τρωκτικών, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που σχετίζονται με το ινδικό χοιρίδιο, δεν έχουν αυτή την ικανότητα, όπως και οι βάτραχοι.

Ευτυχώς, τα άλογα δεν ξερνούν ολόκληρο το στομάχι τους και στη συνέχεια δεν το ξαναβάζουν μέσα, όπως κάνουν οι βάτραχοι, αλλά αυτό σημαίνει επίσης ότι ο εμετός συχνά συνδέεται με το θάνατο στα άλογα.

Ένα άλογο που κάνει εμετό είναι πιθανό να έχει υποστεί ρήξη των τοιχωμάτων του στομάχου του και, όταν συμβεί αυτό, καμία θεραπεία δεν μπορεί να το σώσει.

Η αδυναμία εμετού θέτει επιπλέον πίεση στους ιδιοκτήτες αλόγων που πρέπει να προστατεύουν τα ζώα τους από πνιγμό, κολικούς και τοξικές τροφές, παρέχοντάς τους παράλληλα τα συμπληρώματα μετάλλων που είναι απαραίτητα για τη διατήρηση ενός υγιούς πεπτικού συστήματος.