จนถึงตอนนี้ ในการสำรวจชั้นต่างๆ ของสวนป่าอาหารเพอร์มาคัลเชอร์ เราได้ครอบคลุมชั้นใต้ดินและชั้นไม้ล้มลุกที่ประกอบด้วยพืชขนาดเล็กในระบบนิเวศ วันนี้เราจะมาดูไม้พุ่มถาวรที่เราปลูกได้ในป่าอาหาร และวิธีจัดการให้ดีที่สุด

พุ่มไม้ในป่าอาหาร

ไม้พุ่มเป็นไม้ยืนต้นหลายลำต้นที่มักจะเติบโตใต้ต้นไม้ ในป่าธรรมชาติ และในสวนป่าด้วย

ราสเบอร์รี่ , ลูกเกด และ บลูเบอร์รี่ เป็นสิ่งที่ผู้อ่านส่วนใหญ่คุ้นเคย อย่างไรก็ตาม มีไม้พุ่มที่น่าสนใจและไม่ค่อยมีคนรู้จักจากส่วนอื่นๆ ของโลก พุ่มไม้เหล่านี้สามารถเพิ่มความหลากหลายให้กับสวนป่าได้

มีคำกล่าวว่า ความหลากหลาย = ความยืดหยุ่น

ดังนั้น หากเราต้องการสร้างระบบนิเวศที่ยืดหยุ่นและแข็งแกร่งจริงๆ เรามาเปิดใจรับความเป็นไปได้ที่อร่อยนอกขอบเขตของสวนทั่วไป…

ไม้พุ่มทางเลือก 3 อันดับแรกของฉัน

1. Sea Buckthorn (Hippophae rhamnoids)

Sea Buckthorn เป็นที่รู้จักและแพร่หลายมากขึ้นสำหรับคนทั่วไปสำหรับผลิตภัณฑ์เพื่อสุขภาพที่น่าทึ่ง น้ำผลไม้ ชาสมุนไพร และน้ำมันล้วนได้มาจากญาติห่างๆ ของต้นมะกอก แต่ดูเหมือนว่ามีเพียงไม่กี่คนที่เติบโตมา

นอกจากนี้ สิ่งสำคัญคือต้องทราบรูปร่างและขนาดของไม้พุ่มแต่ละต้นในท้ายที่สุดเพื่อวางแผนได้อย่างเหมาะสม

วิธีหนึ่งในการวางแผนคือการทำแผนที่มาตราส่วนสำหรับแปลงของคุณและกำหนดวงกลมของกระดาษเพื่อแสดงขนาดของพุ่มไม้และต้นไม้ที่คุณต้องการปลูก

บนพื้นดิน คุณสามารถใช้หลักไม้ไผ่หรือสิ่งที่คล้ายกันเพื่อระบุตำแหน่งและขนาดของสายพันธุ์ที่คุณต้องการ

ใช้เวลาของคุณและทำการค้นคว้า – สำหรับเรื่องนี้ ฉันขอแนะนำหนังสือที่กล่าวถึงในตอนท้ายของบทความเป็นพิเศษ

ขอให้ความฝันอันหอมหวานของคุณเป็นจริง…

ฉันปรารถนาอย่างจริงใจว่าการอ่านบทความนี้ได้ช่วยสร้างแรงบันดาลใจในการวางแผนสวนป่าอาหารหรือสวนหลังบ้านที่กินได้ – หรืออย่างน้อยก็เพื่อฝันถึงความเป็นไปได้เมื่อคุณมีที่ดินเป็นของตัวเองในที่สุด…

หากคุณมีคำถามใด ๆ โปรดอย่าลังเลที่จะถามพวกเขาในส่วนความคิดเห็นด้านล่าง

หากต้องการเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับการทำสวนป่าในสภาพอากาศอบอุ่น ฉันขอแนะนำหนังสือของ Martin Crawford การสร้างสวนป่า จากประสบการณ์ 20 ปีของเขาในสหราชอาณาจักร

ต้องการปลูกพืช ผลไม้ ผัก สมุนไพร ฟืน และถั่วให้อุดมสมบูรณ์หรือไม่? ต่อไปนี้เป็นคำแนะนำแบบครบวงจรที่ดีที่สุดที่เราเคยพบมามีภาพประกอบสวยงามและเหมาะสำหรับชาวสวนทุกคน ตั้งแต่ระดับเริ่มต้นจนถึงระดับสูง

มีเหตุผลบางประการ – ฉันยอมรับ...

ซีบัคธอร์นเป็นพืชที่มีหนามโตเร็ว มันสามารถสูงถึง 6 เมตร (เกือบ 20 ฟุต) โดยมีระบบรากที่กว้างขวางซึ่งบางครั้งก็ดูดอย่างดุเดือด โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าคุณพยายามที่จะตัดมันกลับ!

ดังนั้น แม้ว่าอาจไม่ใช่ทางเลือกที่ดีสำหรับสวนขนาดเล็ก แต่ก็ให้ประโยชน์ที่น่าทึ่งแก่แปลงหรือสวนขนาดใหญ่

ผลเบอร์รี่มีสารอาหารที่โดดเด่นบางอย่าง ปริมาณวิตามิน แร่ธาตุ และแม้กระทั่งกรดไขมันโอเมก้าทั้งกลุ่ม ได้แก่ โอเมก้า 3 โอเมก้า 6 โอเมก้า 7 และโอเมก้า 9

เป็นที่นิยมอย่างสูงในการแพทย์อายุรเวทและจีน มันเป็นวิธีการรักษาส่วนตัวของฉันหากฉันรู้สึกว่าเป็นหวัดหรือติดไวรัส!

ซีบัคธอร์นยังช่วยตรึงไนโตรเจน ซึ่งหมายความว่าพืชชนิดอื่นที่อยู่ใกล้เคียงจะได้รับประโยชน์จากการใส่ปุ๋ยตามธรรมชาติที่สัตว์ชนิดนี้มีต่อดิน

2. Autumn Olive (Elaeagnus umbellata)

Elaeagnus สายพันธุ์มีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับ Sea Buckthorn และด้วยเหตุนี้จะทำให้ดินมีปุ๋ยในลักษณะเดียวกัน ถึงกระนั้นพวกเขาก็มีพฤติกรรมที่ดีกว่าลูกพี่ลูกน้องที่โหดเหี้ยมของพวกเขามาก พวกเขามักจะมีหนามเพียงเล็กน้อยและไม่ค่อยดูด

ในหลายๆ สายพันธุ์ Elaeagnus umbellata หรือ Outumn Olive น่าจะเป็นพันธุ์โปรดของฉัน เนื่องจากผลเบอร์รี่แสนอร่อยที่ออกลูกดกในเดือนตุลาคม (จึงเป็นที่มาของชื่อนี้)

ในขณะที่พวกเขาค่อนข้างฝาดในตอนแรกเบอร์รี่สุกเต็มที่ระเบิดร่างกายที่ "ว้าวป๊อป!" รู้สึกว่ามีบางสิ่งที่บำรุงกำลังอยู่ในนั้น!

นอกจากนี้ในสกุลยังมี Elaeagnus multiflora (ผลกูมิ) และ Elaeagnus ebbingei (Silverberry) เหล่านี้ออกผลไม้ชนิดเดียวกัน แต่ในช่วงเวลาต่างๆ ของปี ซึ่งหมายความว่าคุณสามารถขยายฤดูผลเบอร์รี่จากฤดูใบไม้ผลิเป็นฤดูใบไม้ร่วงได้

มะกอกฤดูใบไม้ร่วง เติบโตได้สูงและกว้าง 4 – 5 เมตร (13-16 ฟุต) ทำให้เป็นหนึ่งในสมาชิกที่ใหญ่กว่าของสกุล ขนาดของมันทำให้มีประโยชน์มากในแนวกันลมและแนวรั้วความสูงปานกลาง พุ่มไม้มะกอกฤดูใบไม้ร่วงที่ให้ที่พักพิง ผลเบอร์รี่ และความอุดมสมบูรณ์เป็นสิ่งที่ฉันแนะนำได้สำหรับสวนป่าขนาดกลางถึงใหญ่เท่านั้น

3. ไม้เอลเดอร์ยุโรปและอเมริกา (Sambucus nigra และ Sambucus canadensis)

ไม้ตระกูล Sambucus เป็นกลุ่มไม้พุ่มขนาดใหญ่หรือไม้ขนาดเล็กที่รู้จักกันดี มี Sambucus หลายสายพันธุ์และกระจายไปทั่วทวีปต่างๆ

ผู้สูงอายุ กำลังเข้าสู่ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาในปัจจุบันในฐานะพืชที่ใช้ประกอบอาหารและเป็นยา ผลเบอร์รี่ที่มีคุณค่าทางโภชนาการสูงของมันถึงกับกลายเป็นอาหารเสริมยอดนิยมเพื่อขับไล่ไวรัสที่รู้จักกันดีบางตัวในช่วงหลัง!

(แม้ว่าจะไม่มีการวิจัยทางคลินิกที่พิสูจน์ถึงประโยชน์ แต่ปัจจุบันโรงพยาบาลหลายแห่งทั่วโลกให้วิตามินซีกับผู้ป่วยโควิด-19 ซึ่งพิสูจน์ได้ว่าผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์ต้องมีความเชื่อในธรรมชาติบำบัดอย่างแน่นอน! )

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่มีค่าพอๆ กับผลไม้คือดอกไม้ที่มีกลิ่นหอมสูงของ Elders ซึ่งใช้ทำน้ำเชื่อม น้ำหวาน เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ หรือแม้แต่รับประทานดิบๆ ในสลัด

เมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา มีคนมองว่า ผู้สูงอายุ เป็นวัชพืช ทุกวันนี้ พื้นที่เพาะปลูกขนาดใหญ่ของพวกเขากำลังขยายออกไปเพื่อตอบสนองความต้องการที่เพิ่มสูงขึ้นสำหรับผลผลิตของพวกเขา

ไม้พุ่มแปลกตาอื่นๆ สำหรับสวนป่าอาหาร

4. ฮันนี่เบอร์รี่ (Lonicera caerulea)

ฮันนี่เบอร์รี่ หรือ Haskap (Lonicera caerulea) เป็นสมาชิกที่ไม่ธรรมดาของครอบครัวสายน้ำผึ้ง

รสชาติเหมือน บลูเบอร์รี่ แต่สามารถปรับให้เข้ากับสภาพดินได้หลากหลายกว่า ฉันคิดว่าสิ่งเหล่านี้จะได้รับความนิยมมากขึ้นในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า

5. Chokeberries (Aronia sp.)

สายพันธุ์ Aronia หรือ Chokeberries กำลังแซงหน้า แบล็กเคอแรนท์ และ บลูเบอร์รี่ ใน "การประกวดเบอร์รี่ที่มีสารต้านอนุมูลอิสระที่เข้มข้นที่สุด"

อุดมด้วยวิตามินซีและแมงกานีส มีงานวิจัยที่น่าตื่นเต้นมากมายที่ระบุว่าสารสกัด Aronia สามารถใช้รักษามะเร็งและการติดเชื้อไวรัสได้หรือไม่ แม้ว่ามันจะมีรสฝาดมากที่จะกินแบบดิบ แต่คุณสามารถเพิ่ม Aronia ในผลไม้อื่นๆ เพื่อทำแยม เยลลี่ และน้ำผลไม้แสนอร่อย

6. Juneberries, Serviceberry และ Saskatoon(Amelanchier sp.)

Amelanchier สปีชีส์ หรือที่รู้จักในชื่อ Juneberries หรือ Serviceberries เป็นไม้พุ่มผลอีกชนิดหนึ่งที่เป็นที่รู้จักกันดีในถิ่นกำเนิด

ซัสคาทูน (Amelanchier alnifolia) น่าจะดีที่สุดในบรรดาทั้งหมด และในภูมิภาคซัสคาทูน ประเทศแคนาดา มีพื้นที่เพาะปลูกพืชอันมีค่านี้มากมาย

ชวนให้นึกถึงบลูเบอร์รี่ทั้งในด้านรสชาติและคุณค่าทางโภชนาการ ส่วนอื่นๆ ของโลกดูเหมือนจะยังไม่ตื่นรู้ถึงศักยภาพของบลูเบอร์รี่...

7. ราสเบอร์รี่ แบล็คเบอร์รี่ โลแกนเบอร์รี่ และเทย์เบอร์รี่

ราสเบอร์รี่ และ แบล็กเบอร์รี่ ไม่จำเป็นต้องอธิบายในที่นี้ แต่มีสมาชิกอื่นๆ ในตระกูล รูบัส ที่คุ้มค่าที่จะลอง

โลแกนเบอร์รี่ และ ทาเบอร์รี่ เป็นลูกผสมระหว่างราสเบอร์รี่และแบล็กเบอร์รี่รวมกัน ผลมีขนาดใหญ่กว่า สมบูรณ์กว่า แต่ก็เปรี้ยวกว่าทั้งพ่อและแม่

รสฝาดเผ็ดร้อนนี้ทำให้มีชีวิตชีวาผ่านการทำอาหาร สำหรับฉัน แยม Loganberry อาจเป็นแยมที่ดีที่สุดในโลกก็ได้ 🙂

8. ไวน์เบอร์รี่ญี่ปุ่น (Rubus phoenicolasius)

ไวน์เบอร์รี่ญี่ปุ่น เป็นสายพันธุ์ Rubus ที่เหมาะสำหรับรับประทานสดจากพุ่มไม้โดยตรง

ให้พื้นที่กว้างขวางแก่พวกมัน เนื่องจากไม้เท้าหนามของพวกมันมีความสามารถในการหยั่งรากที่น่าประทับใจทั่วทุกหนทุกแห่ง แม้กระทั่งการรุกรานในอเมริกาเหนือ

9. Plum Yew (Cephalotaxus sp.)

Plum Yews (Cephalotaxus sp.) อาจเป็นผลไม้ที่แปลกที่สุดในรายการของเรา

จากตะวันออกไกล ผลไม้สีม่วงเหล่านี้เติบโตบนพุ่มไม้เขียวชอุ่มตลอดปีที่ชอบร่มเงา อย่างที่คุณคาดหวังจากต้นสน ผลไม้ของพวกมันมีรสชาติที่ “เหมือนยาง” อย่างชัดเจน และแม้ว่านี่จะเป็นเรื่องความรักหรือความเกลียดชัง แต่ในหนังสือของฉัน ผลที่สุกงอมเต็มที่คือสวรรค์

ผลเบอร์รี่ป่าอาหารเพื่อยืดอายุฤดูปลูก

ในขณะที่แยมและเยลลี่เป็นวิธีที่ดีในการรักษารสชาติของฤดูร้อน มีบางอย่างที่น่ารักเกี่ยวกับการก้าวเข้าไปในสวนป่าในเช้าวันที่อากาศแจ่มใส ปัดฝุ่นน้ำแข็งบางๆ และกินผลไม้สดจากพุ่มไม้

ผลไม้ที่สามารถรับประทานได้ทันทีในฤดูหนาว ได้แก่ แครนเบอร์รี่ , ควินซ์ดอก , วินเทอร์กรีน (Gaultheria sp.) และอาหารชิลีรสเลิศอีกสองอย่าง: Ugni และ Luma Berries จากตระกูล Myrtle

ไม่ใช่แค่ผลไม้ในชั้นไม้พุ่มเท่านั้น ในที่นี้ เรามาดูการเก็บเกี่ยวประเภทอื่นๆ ที่อาจได้จากใต้ต้นไม้…

ใบไม้ เครื่องเทศ และเส้นใย

Salt Bush ( Atriplex sp. ) ให้ใบสีเงินสวยงามเพื่อใช้ในสลัดหรือผักโขมตลอดทั้งปี

ในทำนองเดียวกัน สายพันธุ์ Tilia Cordata และ Toona Sinensis สามารถคัดแยกและปลูกเป็นไม้พุ่มที่ให้ดอกสลัดได้ (ดูบทความของเรา: สลัดเติบโตบนต้นไม้ – 5 ต้นไม้ที่มีใบกินได้ )

Juniper และ Carolina Allspice (หรือที่เรียกว่า Sweetshrub ) เป็นตัวอย่างที่ดีของไม้พุ่มที่มีเครื่องเทศ และ New Zealand Flax เตือนเราว่าสวนป่าอาหารก็อยู่ที่นี่เพื่อจัดหาวัสดุที่มีประโยชน์ซึ่งมีเส้นใยที่แข็งแรงอย่างน่าอัศจรรย์ สำหรับการตีเส้น

การวางแผนชั้นไม้พุ่มสำหรับอาหารของคุณ

พิจารณาความต้องการของคุณ ชั้นไม้พุ่มส่วนใหญ่เกี่ยวกับผลเบอร์รี่ คุณต้องการผลเบอร์รี่กี่ชนิด? ในปริมาณเท่าใด? และช่วงเวลาใดของปี?

แยม เยลลี่ ผลไม้แช่อิ่ม และเปลือกผลไม้เป็นวิธีที่ยอดเยี่ยมในการเก็บรักษาผลเบอร์รี่หากคุณมีอาหารเหลือมากเกินไป และอาจมีรสชาติดียิ่งขึ้นในฤดูหนาวเมื่อร่างกายของคุณต้องการวิตามินที่ส่งเสริมสุขภาพและรสชาติของแสงแดด

ฉันขอแนะนำให้เริ่มต้นด้วยไม้พุ่มที่ให้ผลหลากหลายชนิดในปริมาณเล็กน้อยก่อน และ ดูว่าอะไรเหมาะกับคุณ

อย่าเชื่อคำพูดของคนอื่น!

ในขณะที่ฉันอาจจะชอบกิน ผลมะยม จากพุ่มไม้ การกัดเพียงครั้งเดียวอาจทำให้คุณร้องเสียงแหลมและพุ่งออกมาอย่างรวดเร็ว!

ไม่จำเป็นต้องเร่งรีบ เว้นช่องว่างไว้ในแผนของคุณ และเติมช่องว่างเมื่อคุณรู้ว่าคุณต้องการอะไรเพิ่มเติม

ปฏิทินไม้พุ่มออกผล

ในตารางด้านล่าง ฉันได้แสดงภาพรวมกว้างๆ ว่าผลไม้ต่างๆ จากชั้นไม้พุ่มมีจำหน่ายในสวนป่าอาหารเขตอบอุ่นเมื่อใดเพื่อช่วยในการวางแผนของคุณ (วันที่อาจแตกต่างกันไปตามภูมิภาค)

วิธีจัดตำแหน่งไม้พุ่มในสวนป่าอาหาร

สิ่งสำคัญคือต้องเข้าใจข้อกำหนดของไม้พุ่มแต่ละชนิดเพื่อทราบตำแหน่งที่ดีที่สุดที่จะวางตำแหน่งได้

หากคุณมีพื้นที่ ดินชื้นและเป็นกรด คุณสามารถลองปลูกสายพันธุ์ Aronia , Amelanchier, หรือ Vaccinium ในทางกลับกัน พื้นที่แห้งแล้ง อาจให้ยืมตัวได้ดีกับ Seabuckthorn , Elaeagnus, และ Salt Bush

และในขณะที่ไม้พุ่มออกผล เช่น ต้นพลัม ได้รับร่มเงาจากแสงแดด แต่ส่วนใหญ่จะชอบแสงแดดโดยตรงมากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้เพื่อให้ผลผลิตและความหวานสูงสุด

เพื่อให้แน่ใจว่ามีชั่วโมงแสงแดดเพียงพอ ต้องวางไม้พุ่มให้สัมพันธ์กับชั้นของต้นไม้ด้านบนอย่างระมัดระวัง

ความโล่งในเรือนยอดอาจเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดสำหรับพืชที่มีแดดจัด เช่น ซีบัคธอร์น ในขณะที่ทิศตะวันตกของต้นไม้จะเหมาะสำหรับ ลูกเกด หรือ ราสเบอร์รี่ ซึ่งจะดีหากได้รับแสงแดดโดยตรงครึ่งวัน